θριαμβόνικος

θριαμβόνικος, -ον (Μ)

αυτός που κατήγαγε θριαμβευτική νίκη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θρίαμβος + -νικος (< νίκη) πρβλ. καλλί-νικος, φερέ-νικος].